تنهایی و سکوت و غم و اضطراب ها،
 راهی دراز و سختی این انتخاب ها،
 چشم تو و حکایت یک التماس گرم،
 قلب من و تحمل رنج و عذاب ها،
 فرقی نمی کند چقَدَر عاشق منی،
 کو حال عشق و حوصله ی پیچ و تاب ها،
 با هر قدم ، به فاصله نزدیک تر شدیم،
 سودی نبرد قلب تو از این شتاب ها،
 شرمنده ام که با تو تعارف نمی کنم،
 دل کندم از قشنگی رنگ و لعاب ها،
 دلخور نشو اگر به تو عادت نمی کنم،
 خو کرده ام به خلوت خود مثل خواب ها،
 شاید اگر به عشق ، دلی اعتقاد داشت،
 سنگین نمی شد اینهمه جرم طناب ها ! . .